Rys historyczny
Nazwa Kuczków została prawdopodobnie utworzona od imienia Kuczek. Prawdopodobnie była osadą należącą do właściciela o tym nazwisku. W 1403 roku sołtysem w Kuczkowie był tamtejszy kmieć Piotr. W średniowieczu właścicielami Kuczkowa byli dziedzice Kuczkowscy herbu Jastrzębiec.
Nie jest znana dokładna data wybudowania w Kuczkowie pierwszego kościoła. Wszystko wskazuje na to, że było to już w XIV w.: wprawdzie dokument erekcyjny z 1313 r. jest falsyfikatem, ale zachowała się wzmianka o Kuczkowie z roku 1370. Na pewno drewniany kościół w Kuczkowie został wzniesiony w 1510 r., ale czy to był pierwszy czy drugi kościół – nie wiadomo.
Obecny kościół – murowany z cegły palonej – został wybudowany „kosztem ks. Marcina Zabiegalskiego – miejscowego proboszcza i Michała Czapskiego, wojewody Malborskiego – miejscowego dziedzica w 1779 r.” – jak czytamy w kronice parafialnej. Konsekracja kuczkowskiej
świątyni miała miejsce w 1783 r.
Sto lat później kościół został przebudowany, a na początku ubiegłego wieku, w 1931 r. budowla została powiększona. Lata wojen świątynia przetrwała prawie bez uszczerbków. Do większych strat zaliczyć można grabież kościelnego dzwonu przez Niemców w czasie ostatniej wojny.
Kolejni proboszczowie dbali o świątynię ciągle ją odnawiając i remontując. M.in. dzięki staraniom Ks. Stanisława Guzikowskiego, w 1954 r. świątynia została ozdobiona nowymi polichromiami (odnowione w 1996 r. dzięki staraniom ówczesnego proboszcza, ks. kan. Czesława Malca). Obecnie świątynia ta, a zwłaszcza ołtarze, obrazy, rzeźby wymagają odnowienia, aby na nowo urzekały swoim wyglądem.
W 1982 r. wybudowana została obecna plebania, kiedy gospodarzem parafii był ks. Tadeusz Kowalski.
Skarbem, otoczonym najwyższą czcią, są relikwie drzewa Krzyża Świętego, które znajdują się w zabytkowym relikwiarzu. Do Kuczkowa trafiły z Rzymu w XVIII w., a ich autentyczność poświadcza odpowiedni dokument.
O tym, pod jakim wezwaniem jest kościół, można się domyśleć patrząc na główny ołtarz, nad którym – co niespotykane w innych świątyniach – znajduje się kolejny ołtarz z dużym obrazem wypełniającym górną wnękę, a przedstawiającym Jezusa konającego na krzyżu. Tak więc w prezbiterium znajdują się w sumie aż trzy ołtarze: pierwszy – z przodu posoborowy, drugi – trydencki oraz trzeci – górujący nad nimi, zwany przez parafian „Golgotą” (za sprawą wspomnianego obrazu).